Op 15 september 1944 verbleef Maria-del-Carmen de Rojas y Solis met haar drie kinderen, Michel, Ricardo en Carmen, in Palencia, Spanje. Ze maakte zich grote zorgen over de gevechten in Luik en wist niet of haar brief haar echtgenoot, burggraaf Antoine Desmaisières zou bereiken.

Bij het verzenden vergat ze de bestemming van het land te vermelden (sin comunicación con el país de destino).
Hierdoor werd de envelop op 19 september 1944 aan de rechterzijde geopend en opnieuw verzegeld met een zegel van de Madrileense censuurdienst (Censura Gubernativa).

Later, op 21 oktober 1944, werd de envelop zowel aan de voor- als achterkant afgestempeld.

Vrije vertaling:

Liefste Antoine,
Ik wacht elke dag op nieuws dat niet komt, ik ben erg verdrietig omdat ik niets weet en te lezen dat er gevechten zijn in de omgeving van Luik. (zie link). Ik weet niet of dit jouw handen zal bereiken, hoe dan ook, je weet dat ik je niet vergeet en ik hou ook van jouw moeder (nvdr: Claire de Ribaucourt). Als God het wil dan raakt ze niet in paniek en schaadt het haar gezondheid niet. Via Lolina heb ik vernomen dat het onmogelijk is om iets te sturen noch naar Frankrijk, noch naar België. In Palencia zullen wij blijven tot 15 oktober waarna wij naar Sevilla vertrekken met een tussenstop in Madrid. Het zijn dagen van grote emoties en wij volgen allemaal met veel interesse het nieuws.
Kussen van de kinderen en een knuffel van jouw Carmen.

Met dank aan Carmen Billen voor de vertaling


Urbain Vrijdaghs en Georges Vanschoonwinkel februari 2025

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *