Hoe zou het zijn met … Louis Leduc?
De herfst strooit met gulle hand haar warme kleuren door de bosrijke Paardskuil, een oase op loopafstand van het levendige hart van Genk.
Hier bouwden Louis Leduc en Denise Martens een riante villa. Leduc ? Martens ? “Jawel, lacht Louis, ik ben de broer van… Jeanine Leduc en mijn vrouw is de zus van … broeder Arsène Martens uit Helshoven. Wij staan in de schaduw van die twee boegbeelden, maar we zijn wel erg fier op hen !”
Louis Leduc werd op 13 januari 1938 geboren in Gutschoven. Hij was de zoon van Vincent Leduc en Laura Knaepen. “Jeanne Cox, de “wijzevrouw” uit Heers en dokter Garin uit Oreye hielpen bij de bevalling. “
Vader Vincent en moeder Laura hadden mekaar enkele jaren voordien in Thys, een boerendorp net over de taalgrens, leren kennen. Laura was afgestudeerd als onderwijzeres en solliciteerde voor een interim in het schooltje van Thys. Ondernemend als ze was, had ze een fototoestel bij om haar nieuwe werkomgeving in beeld te brengen. Een nieuw filmpje steken bleek echter niet zo eenvoudig. Ze zocht en vond hulp in het dorpscafeetje. Daar ontmoette ze Vincent Leduc uit Crisnée, die het filmpje in een wip wisselde en meteen Laura heel diep in haar ogen keek.
De familie Leduc, die van Vlaamse afkomst was, had zich in Crisnée gevestigd. De mannen kochten kalveren op in de Limburgse Kempen en slachten ze in het slachthuis van Crisnée en leverden ze aan beenhouwerijen in Luik.
Grootvader Knaepen woonde in Gutschoven en was ondernemer in de ruime zin van het woord : hij verkocht beesten, steenkolen, fruit en groenten. Elke gelegenheid die zich voordeed om te kopen en te verkopen, pakte hij aan.
Laura bleef niet lang in Thys want vrij snel werd ze onderwijzeres in Gutschoven. Samen met Vincent Leduc kreeg ze vier kinderen : Jozef, piloot bij de luchtmacht en nadien groothandelaar dieetproducten, die in 1979 overleed. Dan volgde Henri, leraar aan de tuinbouwschool van Terbiest, ondertussen gepensioneerd. Dan kwam Louis en nestkuiken Jeanine sloot de rij af. Jeanine trad in de voetsporen van haar moeder en werd onderwijzeres maar bouwde ook een succesrijke politieke loopbaan uit.
Betoverd door getallen
Na het zesde studiejaar trok Louis, zoals zoveel leeftijdsgenoten, met de fiets naar Waremme. Eerst een jaar “préparatoire” om zich voor te bereiden op zijn humaniorastudies in het Frans. “Ik was gefascineerd door getallen en financies, vertelt Louis, en het was voor mij snel duidelijk dat ik economie zou gaan volgen. “ Louis studeerde aan de universiteit van Luik af als licentiaat handelswetenschappen.
Na enkele stages in Duitsland en Zwitserland, en een tussenstop bij het Luiks provinciebestuur, kreeg hij een job aangeboden in de Fordfabrieken te Genk. Daar kon Louis zijn leiderschap en talenten financiële analyse ontplooien en al snel werd hij uitgezonden naar Frankrijk, Duitsland, Engeland en Amerika.
Gelukkig had hij een ondernemende vrouw aan zijn zijde…
Dancing in Vroenhoven
Louis was in zijn jeugd eerder stil en teruggetrokken. Maar in 1960 trok hij met zijn vriend Willy Derwael mee naar een dancing in Vroenhoven. Daar zat een andere vriend, Jef Dierickx, met drie meisjes aan tafel. Een van die meisjes sprak Louis erg aan en enkele weken later, op Paasmaandag, zagen ze mekaar terug op de paardenprocessie van Hakendover. “Louis was een stille, ernstige jongen”, vertelt Denise. Ik was meteen verkocht en drie jaar later zijn we getrouwd. “
“Ik heb altijd veel steun gekregen van Denise. Zij was de jongste van zes kinderen, enig meisje in het gezin maar zij heeft zich snel ontwikkeld tot vrouw
van de wereld. Overal waar wij woonden, nam zij actief deel aan het sociaal leven…” Het is duidelijk dat Louis fier is op zijn mooie vrouw.
Midden de zeventiger jaren hadden ze genoeg rondgezworven en in 1975 werd Louis plantcontroller voor Ford-Genk.
Toen werd het ook tijd om voor een gezin te zorgen. Tijdens de jaren dat Louis in Noord-Frankrijk werkte, hadden zij het klooster van Charleville-Mézières leren kennen. Hier kwamen ongehuwde, Vlaamse meisjes clandestien bevallen. Louis en Denise deden een aanvraag voor adoptie en in 1975, op de koffietafel bij de begrafenis van zijn schoonvader, kreeg Louis telefoon : “Proficiat, u bent vader van een flinke zoon…” Dat was Didier. Twee jaar later, in april 1978 volgde Natalie. Ondertussen hebben die jonge mensen voor drie kleinkinderen gezorgd..
Een loopbaan bij de Kiwanis
Het appartement in Hasselt werd te klein en in 1979 bouwden zij een riante villa in Genk en in die periode begon Louis eveneens aan een schitterende carrière binnen de Kiwanis, een bekende serviceclub die ook een afdeling heeft in Genk. Louis doorliep alle rangen, verzorgde de PR, zat verschillende werkgroepen voor, stampte samen met Denise een vrouwenafdeling uit de grond. Hij nam deel aan 11 internationale wereldcongressen, 8 Europese samenkomsten en 20 districtscongressen.
In 1997 werd het teveel voor zijn hart en werd zijn hartslagader overbrugd. Een jaar later kreeg hij een longembolie en in 1999, toen hij in Denver, Colorado, de hoogste onderscheiding van de Kiwanis ontving, speelde zijn gal hem parten.
“Ik heb een groot stuk van de wereld gezien, maar nu ben ik aan rust toe. Tot grote spijt van Denise want zij zet nog graag een stapje in de wereld. Ik was altijd een beetje Einzelgänger. Als kind reeds. Dan stuurden mijn grootouders mij met het varken of de koe het veld in. Daar heb ik stapels Vlaamse Filmkes verslonden.. Ik denk nog vaak aan mijn kinderjaren, aan mijn vrienden Henri Miguet die in Deurne woont, en aan Willy Derwael, die jammer genoeg reeds overleden is.”
Van Gutschoven naar Genk is, in vogelvlucht, niet zo ver. Het parcours van Louis zag er anders uit. Samen bekijken we enkele jeugdfoto’s. Denise brengt een trouwfoto, Louis glimlacht. Hun lange reis heeft hen duidelijk dicht bij elkaar gebracht…
Louis Leduc overleed te Genk op 19 mei 2017.
Maj Vandergeten 27 oktober 2008