Dorpsfiguur ‘Monke’
Bij Monke of “In de bazaar St-Martin”.
Wie zou Armand Herckens, beter gekend als “Monke” kunnen vergeten.
Een met reclameplaten bepleisterde huisgevel, halfweg de Paardenstraat, was jarenlang zijn uithangbord.
Het was een klein, mager ventje met een steeds speelse, licht spottende glimlach onder zijn vettig vilten hoedje. Langs twee arduinen trappen viel men onmiddellijk met de deur in zijn winkel, waar de geur van mazout en het getingel van een prehistorische bel jarenlang later nog altijd onze zintuigen prikkelen.
Uit een aanpalend vertrek verscheen hij dan plots, hijgend als een loopse hond, en troonde zich tussen een oude vermolmde toog en schijnbaar ordelijk opeengestapelde dozen. Alles rond hem stond op en over elkaar gestapeld en neergeploft. De muren hingen overdekt met kettingwielen, velgen, banden en tubes, remkabels en trommelremmen, pomphouders, sleutels, broekspellen, oorlappen, enz…
Kortom onmogelijk om alles in een oogopslag op te sommen. Een echte bazaar, zoals de mensen zijn “rijk” noemden.
Maar Monke vond er alles in terug.
Gedurende vele jaren had hij gekocht en verzameld, alles bijgehouden en niets weggegooid.
Een onvindbaar onderdeel van een niet meer vervaardigde fiets, een nooit gezien moervijsje.
Alles kon men bij hem terugvinden…na lang zoeken uiteraard.
Monke was de fietsspecialist bij uitstek; Het was hij die de koersfietsen van de plaatselijke wielervedetten Louis Vrancken, Jef Brugmans of Stan Jongen, leverde en op punt stelde..
Daarenboven was hij ook officieel afgevaardigde van de Belgische wielerbond. Op alle koersen kwam men hem tegen, fier als een pauw met zijn tricolore armband. In het sportlokaal “bij Tis” had hij het steeds voor het zeggen en het was hij ook die de plaatselijke wielerbelangen ging bepleiten in hogere sportkringen.
Een dorpsfiguur van Mechelen-Bovelingen om nooit te vergeten !
Jos Schoefs 19 juli 2009