Egoven
Mensen uit Horpmaal, Heks, Vechmaal of Mettekoven weten waarschijnlijk niet wat met die naam bedoeld wordt.
Of toch ? Misschien hebben ze al gehoord van het natuurreservaat in EGOVEN, maar of dat nu ligt in Rukkelingen of Gelinden, in Boekhout of Mechelen, daar hebben ze als Heersenaars geen boodschap aan.
De huidige generatie Mechelaars spreekt nog wel over dit dorpsgehucht, maar… zal ook de volgende generatie dit woord nog gebruiken, laat staan kennen.
Het zou spijtig zijn wanneer dit zo niet is, maar alles wijst in die richting. Nergens vinden wij deze naam nog terug in het dorpsbeeld, zelfs geen straatnaam. Het is nu een deel van de Gelindenstraat geworden.
De naam is eigenlijk afkomstig van een of ander grondbezitter (naam klinkend als EGHEN, EGEN, EGGHE, EDEGH…?) die er woonde of bezittingen had (HOVEN) , zodat men die plaats EDEGHOVEN noemde en men na verloop van tijd sprak van EGOVEN.
Reeds in 1257 vinden wij een akte waarbij Mathilde van Rukkelingen haar gronden gelegen te Eghoven, tussen Marsnil en Mechelen, schonk aan de abdij van Averbode.
Tot ongeveer 1950 stonden er maar een tiental huisjes, meestal kleine boerderijtjes. Ze hingen onderling allen fel aan elkaar en voelden ze zich daarom bij momenten ook zelfstandig. Naar verluid hadden ze tot honderd jaar geleden zelfs nog hun eigen uurtijd, dat een paar minuten verschilde van het moederdorp Mechelen, enkele honderden meters verder.
Dat deze naam niet zou mogen verdwijnen en moet gekoppeld blijven aan de naam Mechelen kan en mag door niemand worden betwist. Maar enkel in het kadasterboek worden de percelen grond die daar in de buurt liggen nog genoemd als Egovenveld .
Als jogger heb ik honderden kilometers gesukkeldraafd op de inmiddels verharde veldwegen in het golvend Egovenveld. Een enig gevoel, bijna niet uit te drukken als men zich zelf niet komt vergewissen van de rust en de schoonheid. Elke stap en elke rustpauze, elke blik en elke gedachte bij een neerpatsende zweetdruppel, heeft mij inspiratie gegeven om dit alles neer te schrijven en vooral om die naam te vereeuwigen in een poëtisch gedicht :
Zie ook gedichten
Jos Schoefs