De Hoeve Missotten

Tussen de jaren 1766 en 1781 zou het woonhuis van deze hoeve op het kruispunt van de wegen van Luik naar Sint-Truiden gebouwd zijn. Het juiste bouwjaar achterhalen zou interessant zijn omdat het huis en de monumentale inrijpoort, die dateert van 1774, nu na de verplichte sloping op bevel van Openbare Werken, bij de ingang van het Openbaar Luchtmuseum te Bokrijk, prijkt. Uit de Ferraris-kaart (1797) blijkt dat het woonhuis, de stallingen en de inrijpoort een gesloten Haspengouwse hoeve vormden, met ongeveer dezelfde afmetingen als bij de afbraak in 1956. Door het bouwen van de westelijke vleugel van het gebouw loopt deze wat schuin ten opzichte van de weg naar Borgloon. Spijtig genoeg ontbreekt het gichtregister 1761-1781. Dit zou zeker het geheim ontsluieren. 

In het gichtregister van 1781-1787 verneemt men dat het goed bewoond werd door Theodoor Jansis, schout van Heers en na de omwenteling van de Franse overheersing verliest men elk spoor van hem. Op 14 oktober 1821 verwierf J.L.M. Ramaeckers deze hoeve, bij verkoop door de rechtbank van eerste aanleg te Hasselt. Of ze ooit bewoond werd weet men niet doch in ieder geval is het zeker dat ene Gilissen er een twintigtal jaren “cabaret” (een plaats waar men drinkt) hield. In 1843 werd de eigendom verkocht aan Antoine Modave, burgemeester van Heers en aan zijn zuster Marie-Thérèse, gehuwd met Hendrik Henckaerts en zij werden er de eerste landbouwers. De familie Modave was de oudste pachter van de kasteelhoeve van Heers.
De volgende eigenaars werden Lambert Henckaerts – Modave (1858) door erfenis. In 1875 verwierf, eveneens door erfenis, Antoine Missotten – Henckaerts de hoeve, vervolgens in 1898 Jos Missotten – Peeters en dan als laatste Constant Missotten – Vanvinckenroye met zoon Jozef Missotten – Lippens.

Bij de verruiming, zoals hoger vermeld, van het kruispunt te Heers, moest deze gesloten Haspengouwse hoeve gesloopt worden. De indrukwekkende inrijpoort van 1774 en het oude woonhuis met een goed bewaarde zitplaats, met Vlaamse haard, zullen echter niet teloor gaan daar Constant Missotten ze aan de Heer Dr. Weyns, conservator van het Openluchtdomein te Bokrijk schonk : “In het teken van reële en actuele possessie van het huys in de hand gelanckt heeft den heel der schouwe en den kneupel van de deur”.
Naar Bokrijk zal de oude volkse naam zoals dit goed in de loop der tijd genoemd werd, niet meegaan. Voor Heers behoort “Liebens hoef” ,”Gilissen cabaret” , bij “Modave” of bij “Missotten” definitief tot het verleden.