Oude wielerglorie Gustaaf Robijns
Gustaaf Robijns nu bijna 60, geboren op 3 juli 1945 en zijn jeugdjaren in Middelheers doorgebracht hebbend, begon te koersen op zijn veertiende (1959). Er werd een eerste koersfiets gekocht van Charly Vanaken uit Mechelen-Bovelingen, een tijdgenoot en ook renner in zijn tijd. Om een centje bij te verdienen om te kunnen koersen, ging hij in de “oogst (oest)” werken bij “Mattekes”, een boerderij in Middelheers. Hij reed zijn eerste koers in het nabije Lens-sur-Geer. Dit bij de onderbeginnelingen. Waar hij reed in het peloton, was er een gat, men zag hem niet, zo klein was hij. Toch won hij dat eerste jaar nog 3 à 4 koersen.
Bij de nieuwelingen won hij koers na koers. Hij heeft in die korte tijdspanne van zijn 14de tot zijn 18de meer dan 100 koersen gewonnen. Wij vertellen jullie hier enkele plezante anekdotes uit die periode
Bij de lagere categorieën (onderbeginnelingen en nieuwelingen) won hij bijna steeds met voorsprong. Hij reed van de anderen weg vlak na de start of in de eerste ronde(n). En de anderen zagen hem terug na aankomst, minuten later. Men zou zeggen een eentonig spelletje.
In “zijn” Opheers kwamen Marcel Geraerts en Jules Vanderflaes, 2 cracks uit de Kempen, die elk toen reeds een 90-tal gewonnen hadden, hem in eigen dorp bekampen. Zoals gewoonlijk liep hij weg van bij de start, nam 10 à 12 seconden voorsprong op die mannen. Zo verliep gans de koers en bij de aankomst had hij er 15 seconden over. Een adembenemende strijd.
Gustaaf Robijns en supporters na nog eens een overwinning.
Op de voorgrond : Francis Dieu – Romain Biets – Gustaaf – Liske Bleus en renner (?) Jacobs van Veldwezelt.
Op de achtergrond : Paulette Budo – André (Pépé) Vandendwije – Dieudonné Molenaars – Johnny Smolders – boven Gustaaf half verdoken Albert Vandergeeten en Theo Missotten – Heinz Richter – Maurits Raskin van Overrepen – Alfons Richter – Antoine en zoon Francis Pallen.
Ook in zijn eigen Opheers nam een zekere Walter Godefroot, een latere kampioen, aan de wedstrijd deel, werd er 19e op 6 à 7 minuten.
In Oudergem gingen Gustaaf en Roger Swerts, Eddy Merckx in eigen streek bekampen en half-koers stapte Eddy thuis af. Later werd het wel anders.
Ook zijn jongere broer Bèr reed enkele koersen bij de onderbeginnelingen en won o.a. in Mechelen-Bovelingen, waar ouders en familie aanwezig waren. Zij wisten er niet van dat Gustaaf in Alken was gaan rijden en er ook won. Bij hun thuiskomst lag er nog een bloemtuil op tafel.
In die glorietijd liep een gans dorp leeg naar de koersen, waar aan deel genomen werd.
Bij de liefhebbers won hij ook nog koersen, maar dan wel eens in de spurt, waar hij dan meer en meer zijn manneke kon staan. Hij nam ooit deel aan de befaamde “Triptique Ardennais” – nu nog een grotere wedstrijd. Won er de eerste en laatste rit en tussendoor de ploegentijdrit en met minuten voorsprong het eindklassement.
Op de piste is hij ooit juniorenkampioen van België tijdrijden geworden, won er ook verschillende achtervolgings- en puntenkoersen. Toen hij ooit eens was gaan douchen – de bloemtuil lag aan de deur – was deze verdwenen richting . . . Jeuk. In die tijd koerste er op de piste in Rocourt ook een zekere . . . Yvonne Reynders, een grote kampioene later. Waarom Gustaaf omwille van die Yvonne een belangrijke confrontatie – Belgisch kampioenschap achtervolging bij de liefhebbers – verloor, heb ik niet goed begrepen.
Supporters “Gustaaf Robijns” in lokaal bij “René Bleus” in Opheers. Anno 1965.
Boven : Baudouin Stassens – Theo Missotten – Marie-Elise (Liske) Bleus – Johnny – Marie-Paule Bleus – Theo Gijsens (U) – Alice Poelmans – René Bleus U – Albert “Bèr” Robijns – Antoine “Twoin” Bleus.
Middenste rij : verzorger Boesmans – Theofiel “Fil” Bleus U – Antoine “Twoin” Pallen – Emilie Boes – Alexandrine “Zanderine” Bleus U – Bèr Dessart U – Harie Liebens U en “Poe” “de dikke smeejd” Gustave Stassens U.
zittend : Jef Missotten “Broco”U – Liza Libens U – Fons Robijns U – Gustaaf Robijns – Germaine Stassens U – “Jeinke de boy” Julien Robijns U – “Nès” Agnes Delief U
kinderen Lydia Robijns – Frans Pallen – Fonske Richter en Maryse Pallen
In de jaren ’63 – ’64 eindigde deze mooie loopbaan, deels omdat hij door een herstelling aan de fiets, een oog verloor. Hij is dan ook nooit beroepsrenner geworden. Hij zou door dat voorval zijn vergunning niet hebben kunnen bekomen.
Veel hiervan mocht ik optekenen van broer René, doch zelf kende ik gans deze periode, waaraan wij veel plezier beleefden doch ook steeds met kloppend hart de wedstrijden volgden.
Gelijktijdig, doch een weinig verschoven in de tijd hadden wij in nog zo ‘n piepklein dorpje “Batsheers” nog een wieleridool “Jef” Budo. Van Jef bemachtigde ik zijn album met knipsels en foto ‘ s en dat is dan stof voor het vervolg.
De anderen, Miel Vandebosch en Roger Vanherck, later Stan Jongen komen ook aan de beurt. En nog veel meer