Limonadebedrijf Diricks

Sedert 1908 tot 1999 werden er, door drie generaties, op artisanale en natuurlijke wijze limonade geproduceerd. In 1908 begonnen Jozef en zijn broer Charel Diricks een klein zelfstandig limonadebedrijf. De familiale onderneming overleefde de industriële omwentelling zo goed dat, Albert, de zoon van Charel, in 1962 het bedrijf verder uitbaatte. De derde generatie; dochter Rita met haar echtgenote Guy Melon nam de zaak in 1973 over. Zolang er limonade is gebrouwen werden uitsluitend glazen flessen gebruikt. De eerste afsluiting was met een knikker en een gummie, de volgende flessen met een knipslot en de kleinere flesjes van een kwart liter met een kroonkurk. Het monopolieteken (logo) van het bedrijf, een haan, stond geblazen in de eerste flessen, na de W.O. I op de volgende aankoop flessen werd de naam en het logo gezandstraald, de laatste aankoop van nieuwe flessen, 0,5 l. en 1 l. werd gedaan door Albert na de overname, deze werden bedrukt alleen met de naam en herkomst. Het familielogo, de haan, bracht discussies tijdens de handel onder de Walen en mocht niet meer gedrukt worden op de flessen, omdat dit het symbool was op de Waalse vlag.

Limonade vervaardigen lijkt niet alleen water met siroop te mengen, ook nog andere belangrijke factoren moeten er toe bijdragen om een smakelijk drankje aan de consument te bezorgen. Naast plaatselijk (gefilterd)bronwater bestond limonade uitsluitend uit zuivere suiker, vruchtenextracten (siroop) en koolzuurgas, zonder toevoeging van bewaarmiddelen en kleurstoffen. Drie soorten limonades, witte, groene en gele werden er geproduceerd. Siroop bestaat uit likeuren en hoeveelheden suikers. Witte limonade werd bereidt door helder citroensap met suiker en water te mengen, voor groene limonade gebruikte men puur citroensap, de gele ook wel orange genoemd, daarvoor werd zuiver appelsiensap gebruikt voor de artisanale menging en verwerking. Om het tot een verterend drankje te maken werd er koolzuurgas als laatste samenstelling toegevoegd. De laatste handeling was handmatig elke fles in de voorziene bak te plaatsen en te stapelen.
Uitsluitend limonade bottelen en verkopen is niet meer leefbaar, wegens de concurrentie van grotere merken, evenals de vulinstallatie en de proefinstallatie waren verouderd, wat de onkosten voor vernieuwing sterk omhoog dreef, en er geen interesse was voor opvolging in het familiebedrijfje. Daarom hebben Rita en Guy in 1999 definitief de kraantjes van het limonadefabriekje dichtgedraaid en besloten om met een depot van bieren, limonades en fruitsappen verder te handelen.
 

---

Michel Mathei