Taaënpijn (Mechels dialect)
Tées djus lek den aanere zeeë. Biegte goan, oer hoar loate snijë en no den dontis goan… da zeen ter drei te veul.
Vrugger mooste ve allemol no Sintruië goan, no Fossion, avve taanpijn haune, ma da’s nau verléeën tijd.
Dontis da zeu ich nog ni veur aal et geld vande werrelt wille zijn. Van smeurges tot soaëves no alleman zen jetkoamer kieke. Ma ja, et bring goed op en dan koent dje al iet méér verdroage en ne mins hèt dreiendattig taan, das ne hele klats veur pijn an te krijge.
Waa mich altijd opvilt as ich be den dontis koom, ees da dei zoe nauws–skierig ees. Da veeng ich eich ambetant. Ich weet ni wei djie zijt, ma as djie doa lik be oere mond wijt opegespanne, besteu nog be’n derm dreen, dan begient madam te rezenière be oech.
Begéent dan ins te antwianen as djie koenjt.
“Duut et pijn ?.” –
Antwiand van de klant : “eh..” das joa, of “eh..eh.” das néeë
“Ast pijn duut, moed dje ‘t mar zeegge, wor “
In de plak van te zeegge : “ klapper euns be oer tong of stek oer hand ins op”. Néeë, zije lok eun konversausie aut en djie moet mieë, wille of ni.
“Zeit djie ok op reis gewes ?” ….. “ eh..”
“Moe zeije gewes ?” ….. “ Oe..o..se.. ie.”
“Moe zeet dje ?” ……. “Oe..o..se..ie”
“Weivel groade waas et doa ?” …..”..atteg” (30)
En terwijl ze oech tot op oer humme autvrug, speuët ze oer keelkoet vol wetter en skoert ze be heurre blèk-en-dekker euver oer taan. En zoe git da vots tot dje eindelek oere mond moog spuule.
As djie dan ree zijt dan goan ve nog e wuit.tje vots klappe euver dei reis no Joegoslavie, ma ..dan zeet ze gauw : “vrijdaach om half vier, git da ?”
Da es dan 495 fr of zoe iet, ma ja dei vroow moet ok lièëve en ze moet toch ok ne keer noa’t bauteland koenne goan, djie weet wel no …” ..oe..o..se…ie.”
Veur Hilde.
Jos Schoefs