Pastoor Gerard Vandersteegen
Geboren te Sint-Truiden op 27 november 1920, werd onze laatste pastoor, Gerard Vandersteegen, priester gewijd te Oud-Heverlee op 6 mei 1951. Voordat E.H. Vandersteegen bij ons toekwam, was hij leraar-opvoeder te Luik in 1949 en te Hechtel in 1951, onderpastoor in Jette in 1963, in Schaarbeek in 1973 en in Waterschei van januari 1977 tot september van datzelfde jaar om bij ons terecht te komen op 1 oktober 1977 en er te blijven tot 3 november 1995, waarna hij naar Genk is vertrokken. Hij is te Wilrijk overleden op 14 februari 1997.
E.H. Vandersteegen leefde voor de jeugd
Naar het voorbeeld van de stichter van zijn congregatie, Don Bosco, leefde E.H. Vandersteegen voor de jeugd, die onder zijn pastoraat in Klein-Gelmen een groep door hem verwende kinderen waren. Volgende beweringen geven hem gelijk: “Jong geleerd is oud gedaan”, “Wie zich met de jeugd bezighoudt, heeft de toekomst in handen” en “Bij activiteiten met de jeugd trekt men ook ouders én grootouders mee.”
Hij was eerder actief als kindervriend bij de jeugd dan bij de volwassenen. Voor deze laatsten kwam hij zijn herderlijke plichten natuurlijk wel na, maar zijn geld en tijdsbesteding gingen naar de kinderen en activiteiten van en voor de jeugd. Het betrof activiteiten te Klein-Gelmen, uitstappen, kampen en reizen. De reizen waren niet van de geringste en echt de moeite waard. Dat vertellen we in een volgende uitgave.
Elke zaterdag was er van twee uur tot vijf uur vergadering. De KLJ verzorgde de lezingen in de kerk, de gezangen bij Kerstmis, er werd verschillende malen toneel gespeeld, aan ’t schoolke hield men een vlaggespel, voor een bosspel trok men naar Gelinden, bij Driekoningen gingen ze verkleed van huis tot huis, Carnaval werd gevierd in ’t schoolke, met Pasen werden paaseieren geraapt, rond 6 december werd Sinterklaas gevierd, op vrijdagavond was er repetitie voor het zangkoor, fietstochten werden ondernomen, droppings werden ingericht Na de vergaderingen werd wel eens belleketrek gedaan tot ergernis van de bewoners. Toen de pastoor het personeel in de keuken eens verraste, kreeg hij van Greta, uit spontane reactie, de pollepel op het hoofd. Dit alles bevestigt de goede band die er in het dorp bestond tussen alle jongeren, die van zes tot achttien jaar lid waren. Zij die het hebben beleefd, getuigen nu nog een fijne jeugd, een schitterende tijd te hebben meegemaakt. Zijn grote sponsor voor dit alles was zijn huishoudster, tante Angèle, een gepensioneerde regentes uit het Brusselse, die met hem van Brussel meegereisd kwam naar onze parochie. Buiten zijn eigen wedde, werd hij gesteund door zijn huishoudster, die haar pensioen had als regentes en de huur van een huis dat zij bezat in de hoofdstad.
Hij was ook een bekwaam muzikant. Met de jeugd van Klein-Gelmen vormde hij het zangkoor “Gelmengalm” , gaf met dat koor optredens en nam met hen zelfs een plaat op. Hij bezat de magische gave van het hypnotiseren, waarbij hij, meestal Greta, op de rugleuning van achter elkaar geschoven stoelen deed liggen, de stoelen één voor één liet verwijderen tot alleen nog het hoofd op een stoelleuning en de hielen op de andere leuning rustten. Zij bleef stokstijf liggen, zelfs als een ander kind er bovenop plaatsnam.
Zijn familie
Ook zijn zuster Germaine (Sint-Truiden °18.5.1908), religieuze, en zijn broer Frans, religieuze broeder (Sint-Truiden °24.12.1914 – Roeselare °04.03.1988) bij de Broeders van Liefde in de school Sint-ldesbald in Roeselare, betrok hij bij zijn groep jongeren. Een optreden van zijn muzikanten werd verzorgd te Waterschei, waar Germaine, als “Dochter van het Kruis”, werkzaam was in de kliniek André Dumont in de Kristus-Koning-parochie. Nu heeft zij onlangs in het klooster (foto en artikel in hBvL van 26.05.2009) haar honderdeneerste verjaardag mogen vieren. Zijn broer Frans, broeder-econoom in Sint-ldesbald, stelde jaarlijks zijn internaat in de verlofperiodes ter beschikking voor de kampen van de jeugd uit de parochie van zijn broer Gerard. Een pastoor en zijn familie ten dienste van onze gemeenschap Klein-Gelmen. Proficiat en van harte bedankt!
Met dank aan Martine Pauwels, Greta Janssen, het bisdom Hasselt en vooral aan Josef Fransis voor al die informatie
Bron: Dorpskalender gezinsbond 2010 – Arnold Dewelf
Vanschoonwinkel Georges juli 2012