Schepenzegels van de heren van Bovelingen.
1. Schepenzegel van ’s Hertogenbosch van Jonker Everard de BORGHGRAVE, heer van Oerle en Meerveldhoven, schepen in 1587, 1591, 1594, 1602 en 1603. In 1599 werd hij kapitein der schutterij van den blok der Beursestraat. Hij trouwde jonkvrouw Johanna Schroots, erfdochter van Michiel, heer van Bovelingen, Quaedmechelen en Pepingen. Als “Zwanenbroeder” der illustere Lieve Vrouwebroederschap overleed hij in Augustus 1617. Hij werd begraven in de kerk van Mechelen-Bovelingen.
2. Schepenzegel uit ’s Hertogenbosch van Michiel de BORCHGRAVE, heer van Oerle, Meerveldhoven, Bovelingen enz… Hij was een zoon van Everard voornoemd en zag zich in 1617 en 1620 tot de schepenstoel geroepen. In een akte van 27 Juli 1613 wordt hij drossaard van het land van Megen genoemd. De Bossche Kamer van Rhetorica verkoos hem in mei 1619 tot haar Prins. Hij huwde jonkvrouw Maria de Jeger, dochter van Wouter, heer van Lochtenburg (slot te St.-Oedenrode) en Heilwich van Raessen Paulusdochter.
Klaarblijkelijk verbleven de heren de Borchgrave zeer veel in den Bosch waar zij groot aanzien hadden als schepen en rijke en belangrijke stadsburger. Het moge duidelijk zijn dat zij dus niet constant verbleven in hun kasteel te Mechelen-Bovelingen. Dagelijks een afstand van circa 260 kilometer afleggen om een schepenambt in den Bosch gaan uit te voeren was in die tijd onmogelijk. De vervoersmiddelen waren er niet en daarbij was het wegennet erbarmelijk. Michiel de BORCHGRAVE was ook nog drossaard van het land van Megen aan de Maas, ook dit ambt vereiste een quasi constante aanwezigheid in of in de buurt van den Bosch. Megen was de “hoofdstad” van het Graafschap Megen, gelegen aan de grens van Noord-Brabant en Gelderland. Bij het Graafschap hoorden Haren, Macharen en Teeffelen. Het Graafschap werd voor het eerst vermeld in 1145 in een geschrift over de eerste Graaf van Megen, Graaf Allardus. Megen kreeg al in 1357 stadsrechten en er werd een stevige burcht en een klooster gebouwd. Na 1620 verdween de familie de Borchgraeve uit den Bosch en omstreken omwille van de Reformatie van de Nederlandse Kerk. Als Rooms Katholiek werden zij bij de aanvang van de reformatie niet meer gedoogd en zij zagen zich verplicht om zich constant te vestigen in de Zuidelijke Nederlanden die Rooms gebleven waren.
Jo Billen augustus 2011