De blauwe korenbloemen en de wilde papavers, “de rode kolbloemen” (klaproos) die men vroeger veelvoudig tegenkwam in de graangewassen en velden.
De leeuweriken die hoog ten hemel klommen over de veldvruchten, al bidden hun wijsje luid zongen. Het gezang der nachtegalen in de late zomeravonden.
De paardenvijgen op straat met daarrond een bende vechtende straatmussen en koeienvlaaien op de openbare weg.
De kerkgangers, de jaarlijkse sacramentsprocessie, de kruisdagen en de sint-Marcusprocessie. De pastoor in zijn zwarte gewaad, en de kloosterzusters. Het versierde veldkapelletje, de boerenzwaluwen, de huismussen, de spelende kinderen op straat, de bedelaars, de leurders, de spekpaters (minderbroeders), de veldwachter per fiets, (de boy), de scharenslijper met zijn karretje getrokken door zijn hond.
De houten boerenkarren met houten wielen en ijzeren repen al ratelend en bonkend op de plaveistenen. De werkmensen met de autobus naar de staalfabrieken van Luik.
De dorpsbewoners onder de linde op de rustbank des avonds laat in de zomer, keuvelen over het verleden, de oorlog of de politiek.
De vakwerkhuisjes, de dorpswinkels, dorpskermissen en de Vlaamse kermissen.
De hoogstam plukkers op hun klompen, de vrouwen die kruipen op hun knieën in het veld tussen de jonge bieten, of sleurend met schoven in de oogst.
De boerin met de melkkarretjes des morgens vroeg op weg naar de weide. De boerin die de koeien aan het melken was met de hand in de weide. Waar is die tijd naartoe? Dat het varken nog op de boerderij werd geslacht, en de hennen met de haan verbleven op de “polder”.
Wie heeft nog een Leuvense kachel om zijn voeten te verwarmen, op de voet van de kachel. Vooral in de wintermaanden.
De ringen aan het plafond van de keuken om worsten en hammen te drogen. Waar is de tijd van onze kindertijd, of jaren?
Blijkbaar leefden wij toen verkeerd, want ons leven is gemoderniseerd. Gevolg: massaverkeer, opwarming van de aarde en waterbommen.
Jos Valley februari 2025