Pastoor Henri Moers
Henri Moers, geboren te Sint-Truiden op 6 mei 1867, priester gewijd te Luik en kapelaan benoemd in Vlijtingen in 1893, kapelaan te Maaseik in 1896, pastoor in Genendijk in 1903 en in Heks in 1911.
Hij zal de ellende van de oorlog ‘14-’18 kennen. >>zie verder…
Bij het uitbreken ervan, toen de eerste Duitse troepen door de gemeente trokken, werd hij op 16 augustus samen met de burgemeester en de schepenen als gijzelaar genomen. Hij steunde al de liefdadigheidswerken gedurende de oorlogsjaren : comité voor ravitaillering, uitdeling van klederen, plaatsing van de Luikse kinderen in sommige families en het naoorlogs werk van de Hongaarse kinderen.
Zoals zijn voorgangers, heeft pastoor Moers geijverd voor de luister van Gods huis : in augustus 1919 werd er een mooie kruisweg geplaatst, die ongeveer 4.000 franken kostte en grotendeels begiftigd werd door de weduwe Houbrechts-Knapen en in 1920 werd de kerk met lijmverf herschilderd door Jean Haenen van Borgloon.
Te vermelden : 1912, toedienen van het vormsel door Mgr. Laminne, hulpbisschop van Luik, 1920, aankoop van de vlag van de Bond van het H. Hart, 1922, H. Missie gepreekt door de Paters Passionisten en inhuldiging van het beeld van de H. Gabriël van de Moeder der Smarten.
Bij dit alles komt er nog een dubbele klokwijding. Na veel talmen en onderhandelingen kreeg Heks twee nieuwe klokken in plaats van geen enkele. De klok, die in 1851 aan de H. Maagd was toegewijd, was gebarsten en in 1928 buiten dienst gesteld. De kerkfabriek was niet in staat de uitgave te bekostigen, de gemeente moest er in tussenkomen, doch het boterde niet meer tussen de burgemeester en de graaf, ondertussen burgemeester geworden. De pastoor kreeg een ereplaats niet op een receptie, was op zijn tenen getrapt, werd zelfs elders in Wintershoven aangesteld, benoeming, die hij echter weigerde., omdat hij ze in verband stelde met de moeilijkheden tussen hem en het kasteel.
In 1929 besliste de gemeenteraad toch de oude klok op haar kosten te herstellen en bovenop beloofde graaf Alfred dat ook hij een klok zou schenken.
De wijdingsplechtigheid van beide vond plaats in het jubeljaar 1930.
De dikke klok, die 1200 kg. weegt, een doormeter van 1,24 m werd toegewijd aan het H. Hart van Jezus. De kleine, geschonken door de graaf weegt 482 kg. en heeft een doormeter van 0,88 m en werd toegewijd aan de H. Barbara.
De dikke klok werd in 1943 door de Duitsers opgeëist en in 1951 vervangen door een andere, toegewijd aan de H. Aldegondis. De twee anderen werden door de zorgen van de pastoor verstopt.
Alvorens de plechtigheid te besluiten, hield iedere parochiaan eraan eens te komen tampen om zich van de schone klank der klokken te komen vergewissen. Daarna werd de geestelijkheid ontvangen op het kasteel, waar hen een middagmaal werd aangeboden.
In 1936 werd het zilveren jubileum van zijn pastoraat in Heks gevierd. Zijn gezondheid was toen al aan het wankelen, hij leed aan aderverkalking. Hij werd ook de laatste tijd bijgestaan door E.H. Tabruyn, een leraar aan het college te Tongeren.
In 1938 stelde het bisdom een huis ter zijner beschikking in de Tuinwijk van Sint-Truiden. Dit zou de doorslag geven : op 4 November 1938 vertrok E.H. Moers naar zijn geboortestad, waar hij op 20 augustus 1942 stierf en de begrafenisdienst had plaats in de parochiekerk van de Tuinwijk. In naam van zijn oud-parochianen en van de priesters, afkomstig van Heks, nam E.H. Louis Martini het woord bij de lijkbaar.
Louis Martini had enige dagen voordien zijn eremis opgedragen te Heks.