De dorpspompen
Voor de meeste mensen van ons dorp is het heel normaal dat we in elk huis zuiver drinkwater kunnen bekomen via een of meer kraantjes. Maar er is een tijd geweest dat dit niet het geval was. Pas begin van de jaren vijftig van de vorige eeuw werd de waterleidingsbuizen in ons ingegraven en werden de huizen aangesloten op drinkbaar water.
Hoe moest men zich dan voordien behelpen om koffie te maken, om groenten te reinigen of om de wekelijkse was te doen ?
Ze zijn intussen verdwenen uit ons straatbeeld, de mooie statische ijzeren pompen die als monumenten de straat versierden. Het plaatsen van de waterleiding heeft hun bestaan overbodig gemaakt en hun verdwijning in de hand gewerkt. Het waren nochtans de sociale plaatsen bij uitstek in elk dorp. De buurt kwam er niet enkel met emmers hun voorraad water opdoen. Nee, urenlang bleven mensen er napraten. Alle nieuwtjes werden daar doorverteld en doorgaans ook uitvergroot. Sociale contacten die helaas vandaag niet meer bestaan.
Zulke roddelplaatsen vond men in elke straat. De meest imponerende stond wel voor het gemeentehuis. Ze moest wel degelijk zijn want elke jongen die naar of van de jongensschool kwam moest ze dagelijks eens uittesten. Duizenden liters water zijn alzo weggevloeid, niet enkel om de dorst te laven maar ook voor verhitte voeten te verfrissen of botten te reinigen. Naast de huidige Burgemeesterstraat stond er eentje voor de hoeve Pirlotte en in de omgeving van het kapelletje van Lourdes. Op de Langstraat kon men zowel bovenaan als onderaan (Welvaart) zijn dorst komen lessen. En ook in Egoven kon men aan de Fonteinbeek een pomp aantreffen.
Of het allemaal en altijd even hygiënisch was vroegen de mensen zich toen niet af. Water voor koffie of groenten werd toch eerst gekookt. En.. er was gewoon niets anders. Aangezien er in onze ondergrond veel ijzer aanwezig is, was het ook niet verontrustend dat de bodem van de emmers na enkele uren al een rode schijn vertoonde. IJzerhoudend water hoorde men dan moeder zeggen, daar wordt je zo sterk van als ijzer.
Ze zijn inmiddels roemloos verdwenen. Weggehaald of weggenomen als oud-ijzer ?
Ze hebben zoveel moeten horen maar nooit iets verder verteld.
Het dorp was weer wat minder dorp en méér stad geworden, en wij… illusies rijker en pompen armer.
Jos Schoefs 02 februari 2009