Installatie van den Z. E. H Reinartz als pastoor.
De inhuldiging van de pastoor Z.E.H Reinartz op 15 mei 1906, werd uitvoerig beschreven in de krant
‘De Postrijder’ van 29 mei 1906 – 53ste jaargang nr 64.
Hieronder het volledige artikel in het oorspronkelijk taalgebruik uit die tijd.
Den 15 mei 1906 was Vechmael volop in feest ter oorzake van de inhuldiging van den nieuwen herder, den
Z. E. H Reinartz.
Met veel geestdrift had iedereen het zijne bijgedragen en medegewerkt om den opvolger van den Z. E. H. D’huyvetter, die naar Cortessem is verplaatst, een prachtig onthaal voor te bereiden.
Nationale vlaggen wapperden aan de huizen. De kerk en straten waren versierd, praalbogen waren opgericht, prijkende met wel gepaste jaarschrift :
In de kerk :
Sint domino accepta pastoris sacrificia
Ingang der kerk :
Achtbare herder, uwe schapen zullen god vurig vragen dat hij u zijn zegeningen zou verleenen.
Boven de pastorij :
Wees hier welkom is de hartelijke wensch uwer lieve parochianen.
In het dorp:
Eerwaardige, uwe parochianen juichen bij uwe blijde intree in hun parochie.
Wel eerwaarde, Vechmaels inwoners wenschen u geluk.
In Vechmael schalle ’s herders lof. Eerwaarde, aanvaard de gelukvolle wenschen van uwe parochianen.
Wel eerwaarde, lieve herder, al de inwoners juichen u nu proficiat.
De kanonnen verkondigden door hun machtige geknal het feest heinde en ver.
Om 7 ure ’s morgens trokken de leden van den gemeenteraad per rijtuig naar Tongeren, vergezeld van een veertigtal ruiters, echte jockey’s in hunne veelkleurige kostumen, en een twintigtal wielrijders, die hunne ijzeren paardjes met veel smaak versierd hadden, om daar den nieuwen herder af te halen.
Om 10 ure kwamen de groepen, gevolgd van het rijtuig waarin de heer deken van Tongeren en de nieuwe pastoor hadden plaats genomen,
in Bommershoven aan. Hier wachtte hen eene talrijke schaar inwoners van Vechmael, schoolkinderen, groep bruidjes en herderkens, leden der broederschap van de H. Familie, zangers en zangeressen, leden van den kerkraad, enz…
In goede orde trekken de lange rijen vooruit. Aan de kerk van Bommershoven wordt de held van het feest geluk gewenscht door den heer pastoor dezer parochie. De E. H. Reinartz bedankt den pastoor van, Bommershoven voor de vleiende woorden die hij komt te zeggen.
En nu naar Vechmael.
Om 11 ure was de stoet aan de kerk.
Daar deed de heer H. Lavigne, hoofdonderwijzer,in naam van al de gemeentenaren eene gepaste aanspraak en vereerde den E. H. pastoor
met eene prachtig schouwgarnituur.
De gevierde herder bedankte M. Lavigne en al de toehoorders voor al hetgeen zij gedaan hadden om zijne intrede zooveel plechtigheid bij te zetten. Zinspelend op de pendule die hem was aangeboden, zegde hij dat deze zou dienen om hem te herinneren zijne plichten steeds op uur en tijd te vervullen.
Na het Veni Creator in de kerk, beklom de Z. E. H. Deken van Tongeren den kansel, sprak over de waardigheid van den priester en hield de parochianen de plichten voor, die zij jegens hunnen herder te vervullen hebben.
Na de plechtige installatie bedankte de nieuwe pastoor met innige ontroering zijne parochianen voor de buitengewoon groote eer hem aangedaan; hij bracht ook hulde aan zynen voorganger, den E. H. D’huyvetter, en beloofde voor hen te zijn wat deze voor hen geweest was:
een ware herder, een goed vader,een gewetensvolle leidsman, een onvermoeibare werker aan het welzijn der parochie aanbelangt.
Na afloop der kerkelijke plechtigheid doen de leden der H. Familie de kerk weergalmen van het omstandigheidslied “Welkom”.
In den namiddag werd er eene malsche pint geledigd op de gezondheid van den nieuwen pastoor, die om zyne parochianen te bedanken voor hunne moeite en de groote eer hem aangedaan, in elke herberg der gemeente eene ton bier ten beste heeft gegeven.
Aanspraak van den heer Lavigne, hoofdonderwijzer,
Eerwaarde Heer Pastoor,
Aangewezen om u in naam der inwoners van Vechmael welkom te heeten, zou ik vreezen geen genoegzaam trouwe tolk der gevoelens te zijn die aller harten bezielen, zoo niet alles rondom u eene machtiger tale voerde dan ‘t zwakke woord dat op mijne lippen zweeft. De vroolijke stoet die juichend u tegenkwam, de straten lachend van jeugdig groen, het kanongebulder, dat het blijde nieuws tot bij den vreemde draagt, en die opeengedrongen schare waar uw blik op rust, ‘t spreekt alles een zelfde
tale.
Welkom ! Welkom ! den nieuwen herder !!
’t Is eenigen tijd geleden, E. H. Pastoor, dat zich bij ons het nieuws uwer benoeming in Vechmael verspreidde, en gelijk dat gewoonlijk gebeurt, daar werd verteld, inlichtingen werden genomen, beoordeelingen werden gegeven.
Die beoordeelingen nu spraken luide den lof van den toekomstigen pastoor en waren den wachtenden parochianen eene zoete hoop voor de toekomst; wat de kapelaan was te Peer, dat zou de pastoor zijn in Vechmael, zoo dachten te recht de inwoners dezer gemeente.
Te recht, zeg ik, want sedert dien zijn verscheidene weken heengevlogen, gedurende dewelke wij het geluk hadden u in ons midden te hebben en alzoo van korter hij te leeren kennen.
Gevolg daarvan : eene vaste overtuiging, op eigen ondervinding gegrond, dat gij waarlijk een priester zijt naar het hart van den Goddelijken
meester, een dier bevoorrechten, die de wondere gave bezitten om zich bij iedereen beminnelijk te maken, en die, met eene omzichtige
en zoele krachtdadigheid, zonder schok noch stoot, het voorgenomen doel weten te bereiken.
Laat winden nu waaien, laat stormen losbreken: eene stevige hand zal het dobberende schip over de immer woeste baren dezer wereld in de veilig haven weten te voeren.
Daarom, nogmaals welkom ! dien koenen stuurman.
Eerw. heer pastoor, nog eenige stonden, en een zware last gaat u op de schouders gelegd worden : gansch uw bestaan gaat gij toewijden aan het geluk der zielen die u worden toevertrouwd; den Goeden herder gelijk, gaat gij u bereid toonen, om langs berg en dal, door kronkelende wegen heen, het misschien verdoolde schaap op te zoeken, en in veiligheid te brengen.
Bij zooveel goedheid en genegenheid kunnen en willen wij niet onverschillig blijven, en daarom achten wij het ons eenen zoeten plicht
u, alvorens gij deze kerk binnentredet, de verzekering uit te drukken onzer erkentelijkheid en onzer goede gevoelens.
Tot bewijs en als waarborg bieden wij u dit klein geschenk aan, u vragende dat gij minder acht zoudet geven op zijne innerlijke waarde, dan wel op de hartelijkheid waarmee het u wordt aangeboden : al de inwoners van Vechmael hebben het zich een geluk gerekend het hunne bij te dragen, om u eene blijk te geven hunnur goede gesteltenis.
Ik eindig E. H. Pastoor, met den wensch uit te drukken die alle harten uiten :
Moget gij in uwe verhevene zending ten volle slagen, moget gij, in den immer harden strijd voor het goede doel, veel troost en voldoening genieten, moget gij eindelijk lange, lange jaren als herder aan ons hoofd blijven, tot meerdereren verdiensten van den moedigen pastoor,
tot meerder geluk en genoegen der dankbare parochianen.
Uit de postrijder
https://beeldbanktongeren.be/
Vanschoonwinkel Georges juli 2012