Op dinsdag 12 december 1944, omstreeks 17 uur, sloeg een V1-bom in voor ons huis aan de andere kant van de steeg, in de weide van Fons Delsaer. Deze weide vertoont een helling naar beneden en daar ontplofte de bom waardoor de drukgolf hoofdzakelijk schuin naar boven ging. Een grote bomkrater was o.a. het gevolg.
De V1 was gestart in Lommersdorf, Rohr of Tondorf (Duitsland) en had de Antwerpse haven als doel.
Moeder en ik waren thuis. Zij was nog maar net terug binnen nadat ze de voorgevel gewit had met kalk. De woning schudde en kraakte even. Niemand had lichamelijk letsel.

Van ons huis waren de pannen niet kapot, maar wel wat verschoven. Het ergste euvel was de breuk van de dikke draagbalk, dewelke dwars midden door de woonkamer liep als steun voor de zoldering. Toen vader even later thuis kwam, heeft hij die dikke balk in het midden van de leefkamer gestut en deze paal is er blijven staan tot de afbraak van het huis begin de 50 er jaren. Voor mij was dit plezierig, achteraf, want nu kon ik met mijn driewielertje voortdurend rond die stut fietsen! Door de enorme druk der luchtverplaatsing was de voordeur uit haar scharnieren gerukt en helemaal door de recht doorlopende gang tot tegen de achterdeur terechtgekomen.
In de dagen erna vond men in de tuin achter het huis tussen de groenten een stuk van een treinbuffer. Dit zeer zware ijzeren stuk was dus gewoon over het dak geslingerd tot in de hof.
In zo een klein dorp kwam natuurlijk in de kortste keren de hele bevolking kijken naar de plaats “sinister”. Vooral omdat ook hun kerk beschadigd was natuurlijk.
Door de opwaartse luchtverplaatsing hadden de kerk en de pastorij schade, vooral door gaten in het dak en de brandglasramen van de kerk waren aan diggelen.

De bomkrater was zichtbaar in het hellend vlak van de weide. Na de oorlog werd de bomkrater, die toch niet zo diep leek te zijn, geregeld aangevuld met grond of steenpuin aangebracht met paard-en-kar door de boeren uit het dorp.

Getuigenis van Willy Bels Leopoldsburg

---

Michel Mathei juli 2025